.jpg)
Οι "ακέφαλοι"
Διαβάσαμε
έκπληκτοι στο καινούριο τεύχος του περιοδικού "Άγιοι Κολλυβάδες"
(σελ.30), ότι ο π. Μόδεστος ονόμαζε "ακέφαλους του Σευήρου", τους
πατέρες Θεοδώρητο και Χρυσόστομο.
Και αν ο π.
Μόδεστος - του οποίο την παιδική απλότητα, την γνωρίσαμε και εμείς -
υποστήριξε, ίσως εξαιτίας αυτής της απλότητος ή και κακής πληροφορήσεως,
τον τελείως άδικο και βλάσφημο χαρακτηρισμό "ακέφαλοι του Σευήρου" για
τους προαναφερθέντες πατέρες, εμείς οι "ανεγκέφαλοι" αναρωτιόμαστε ποια
είναι η σκοπιμότητα μιας τέτοιας δημοσίευσης; Ή ποια είναι η ωφέλεια που
προκαλείται όταν αναπαράγεται αυτή η αστήριχτη άποψη από τον π.
Νικόλαο.
Και - ανοίγοντας μια μικρή παρένθεση -
αποκαλώ "ανεγκέφαλους", όλους εμάς, οι οποίοι σε μια εποχή που ο
Οικουμενισμός και οι κακοδοξίες μολύναν την Εκκλησία, η πορνεία και τα
σαρκικά πάθη είχαν κατακυριεύσει τη νεολαία, η τηλεόραση και οι
διασκεδάσεις παραπλανούσαν τον λαό, η διαστροφή κατακυρίευε τον κόσμο,
εμείς λέω οι "ανεγκέφαλοι" -για αυτόν τον κόσμο -, ήπιαμε νερό δροσερό
στην έρημο και λάβαμε πνευματικά σωσίβια στην πλημμύρα, από τους
παραπάνω πνευματικούς μας πατέρες, που χαρακτηρίζονται ψευδώς και αδίκως
ως "ακέφαλοι του Σευήρου".
Οι Ακέφαλοι υπήρξαν μία
ομάδα Μονοφυσιτών στην Αίγυπτο, που ακολουθούσαν την διδασκαλία του
αιρετικού Σευήρου και οι οποίοι αποσχίσθηκαν από τον μετριοπαθή
μονοφυσίτη πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρο τον Μογγό, όταν αυτός υπέγραψε
το "Ενωτικόν", ένα δικολαβίστικο κείμενο του αυτοκράτορος Ζήνωνος που
είχε σκοπό να γεφυρώσει τις διαφορές μεταξύ ορθοδόξων και μονοφυσιτών.
Γι' αυτούς ο Λεόντιος ο Βυζάντιος, συγγραφέας εκκλησιαστικής ιστορίας,
αναφέρει: "Ακέφαλοι δε ωνομάζοντο, διότι τω Πατριάρχη αυτών μή ακολουθήσαντες καθ' εαυτούς εκοινώνουν" και ο Νικηφόρος Κάλλιστος "οι
δε Μονοφυσίται διά το Επισκόπους μή άγεσθαι και Ακέφαλοι ωνομάσθησαν.
Ένθεν τοι και των παρ' αυτοίς Επισκόπων και ιερέων εκλελοιπότων, ουδέ
βάπτισμα κατά τον της Εκκλησίας εποίουν θεσμόν, αλλ' ουδέ προσκομιδή τις
ή λειτουργία παρ' αυτοίς, οία έθος, ετελείτο" (Περί των τριών
ιερατικών της Εκκλησίας βαθμών Επιστολιμαία Διατριβή - Κωνσταντίνου
Οικονόμου του εξ Οικονόμων, Ναύπλιο 1835, σελ. 283-285).
Τί
σχέση λοιπόν έχουν οι μονοφυσίτες Ακέφαλοι με τους ορθοδόξους πατέρες
μας Θεοδώρητο και Χρυσόστομο; Μήπως οι πατέρες μας δεν δεχόντουσαν τον
θεσμό των Επισκόπων; Μήπως δεν μνημόνευαν μέσα στην προσκομιδή όνομα
Επισκόπου, όπως καλώς γνωρίζετε;Η επιλογή τους να μην αναφέρουν εκφώνως
το όνομα του Επισκόπου (όπως πράττουν και εν Αγίω Όρει), δεν έχει καμία
σχέση με την άρνηση των Ακεφάλων ή με την άρνηση γενικώς του
επισκοπικού αξιώματος, αλλά αντιθέτως υπήρξε όχι απλά μία διακριτική
κίνηση, αλλά και μία ορθότατη ενωτική στάση, και εκκλησιολογικώς σωστή,
απέναντι στην διασπαστική και μισάδελφο στάση όσων θεωρούσαν
ως "Εκκλησία του Χριστού" μόνο την ομάδα τους, έχοντας αποφανθεί, ως
άλλη υπερσύνοδος και υπερεκκλησία, για το που πνει το Πνεύμα το Άγιον...
Απόδειξη όλων των παραπάνω είναι η προτροπή των
πατέρων αυτών στα πνευματικοπαίδια τους να εκκλησιάζονται αδιακρίτως σε
εκκλησίες των Συνόδων, όπου υπάρχει Αποστολική Διαδοχή. Αν ήταν
"ακέφαλοι" θα δεχόντουσαν, κάτι τέτοιο;
Σήκω π.
Θεοδώρητε, από τον ταπεινό σου τάφο, να δεις τον φίλο σου και να τον
ρωτήσεις, γιατί δεν σε χαρακτήριζε έτσι όσο ζούσες...
Βγες
και συ υπερενενηκοντούτη π. Χρυσόστομε, από το ταπεινό σου κελάκι και
αγνάντεψε τα γήινα μεγαλεία που έχασες για να κερδίσεις τον Χριστό, την
αληθινή Κεφαλή, για να σε κατηγορούν ως ακέφαλο σήμερα, εσένα που
κανέναν δεν κατηγόρησες.
Ας μετανοήσουμε, πατέρες
και αδελφοί, για τη μισαδελφία μας, διότι στην Βασιλεία των Ουρανών μόνο
ένα είδος ανθρώπων, δεν θα μπει:
οι "χοντροκέφαλοι", ήτοι οι μη μετανοούντες ισχυρογνώμονες.
Με αγάπη Χριστού και χάριν της αληθείας
Νικόλαος Μάννης
εκπαιδευτικός
